Günümüz bilgisayarlarının neredeyse tamamı, Internet'e erişimin yanı sıra yerel olarak dosya ve yazıcı paylaşma olanağı sağlayan bir ağa bağlanacak şekilde tasarlanmıştır. İnternet, geniş alan ağına bir örnektir, yerel dosyalara ve yazıcılara erişim ise yerel alan ağı üzerinden gerçekleştirilir. Kablolu LAN'a bağlanan her bilgisayar, uyumlu bir ağ kablosunu kabul eden fiziksel bir bağlantı noktasına veya jaka sahip bir ağ kartı gerektirir. Zamanla, ağ teknolojisi geliştikçe çeşitli LAN jakları kullanılmıştır.
8P8C Jakı
Halk arasında RJ-45 jakı veya Ethernet portu olarak bilinen 8 konumlu 8 kontak jakı, esasen daha geniş bir telefon tarzı jaktır ve kullanımda en yaygın LAN jakıdır. Koaksiyel tabanlı 10BASE2 ve 10BASE5 Ethernet'in halefi olan orijinal 10BASE-T Ethernet spesifikasyonunda, 8P8C jakı, her iki ucunda bir 8P8C fiş ile sonlandırılan sekiz iletkenli Kategori 3 kablo ile kullanılır. İki çifti veya toplam sekiz iletkenden dördünü kullanan 10Base-T, saniyede 10 megabite kadar ağ hızlarına ulaşabiliyordu. 2013 itibariyle bilgisayarlarda en yaygın bulunan 100Base-TX standardı, 100Mbps'ye ulaşmak için Kategori 5 kablosuyla aynı jakları ve fişleri kullandı. Gigabit Ethernet olarak bilinen ve giderek daha yaygın hale gelen 1000Base-T özelliği, geliştirilmiş Kategori 5e kablolara geçiş yaparak, hızı 1Gbps olarak yazılan 1.000 Mbps'ye daha da itmek için sekiz iletkenin tümünü kullanır. Son olarak, en son standart olan 10GBase-T, 10.000Mbps veya 10Gbps hıza ulaşmak için Kategori 5 kablosunu sekiz biraz daha büyük iletkene sahip Kategori 6 ile değiştirir. Ev yönlendiricilerinde, LAN için tipik olarak dört 8P8C jakı ve İnternet'e WAN bağlantısı için kullanılan bir 8P8C jakı vardır.
N Konnektörler
RG-8'e benzer ağır koaksiyel kablolarla birleştirilmiş N Konektörler, 10Base5 Ethernet spesifikasyonunun başlarında maksimum 10Mbps ağ hızına ulaşmak için kullanıldı. Kablonun esnek olmaması, ağ alıcı-vericilerinin belirli mesafe aralıklarında yerleştirilmesi gerekliliği, bağlantı sorunlarının bulunmasının zorluğu ve kabloların düzgün bir şekilde sonlandırılmasına ihtiyaç duyulması nedeniyle bu tür bir ağın kurulumu zordu. Sonunda, 10Base5, daha basit ve daha uygun maliyetli 10Base-T standardı ile değiştirildi.
BNC Konnektörleri
10Base2 Ethernet ağlarında bulunan, bilgisayarları bağlamak için RG-58 koaksiyel kablolarda BNC konektörleri kullanıldı. 10Base2'nin maksimum ağ verimi 10Mbps idi. İletişim sorunlarını bulma zorluğu ve uygun sonlandırma gereksinimleri de dahil olmak üzere 10Base5 ile aynı sorunlardan bazılarını yaşadı. Her iki bağlantı noktasına sahip ağ bağdaştırıcıları bulmak bir süredir yaygın olsa da, 10Base-T, 10Base2'nin yerini aldı.
Optik Konnektörler
Esas olarak veri merkezleri gibi büyük, yüksek hızlı iş ağlarında kullanılmak üzere tasarlanan optik fiberler, verileri bakır kablolardan daha hızlı hareket ettirmek için ışık huzmeleri kullanır. Birçok farklı optik konektör mevcut olsa da, hem eski SC konektörü hem de daha küçük LC konektörü, günümüzde Ethernet ağları için genellikle 40 Gbps ve 100 Gbps hızlarda kullanılmaktadır.
