Dijital kameranın ortaya çıkması ve ardından patlamasından önce, eski kameralar bir görüntü kaydetmek için film kullanmak zorundaydı. Kamera, negatif olarak adlandırılan bir film parçası üzerinde bir görüntü oluşturmak için ışığın özelliklerini manipüle etti. Ardından, negatif, nihai resmi oluşturmak için kimyasal bir süreçten geçti.
Işığın Manipüle Edilmesi
Bir görüntü yakalama işlemi, ışığın bir nesneden yansıdığı zaman başlar. Bu görüntünün önünde küçük bir açıklık oluşturursanız, yansıyan ışıktan gelen fotonlar açıklıktan geçecek ve açıklığın diğer tarafında bir görüntü oluşturacak şekilde kendilerini hizalayacaktır. Bu ışığı bir mercekle odaklayarak ve filmi açıklığın belirli bir uzaklığına konumlandırarak, kamera bu görüntüyü filme kaydedebilir.
Görüntüyü Yakalamak
Film, ışığa maruz kaldığında görüntüyü yakalayacak gümüş halojenür kristallerinden oluşan bir emülsiyonla kaplanmıştır. Kameranın deklanşörü bir saniyeden kısa bir süre için açıldığında ve ışık filme geçtiğinde, gümüş halojenür kristalleri gümüş iyonlarına dönüşür. Gümüş iyonlarının yoğunluğu, kalan gümüş halojenür ile karşılaştırıldığında, resmin o bölgesindeki ışığın yoğunluğunu temsil eder.
Filmin İşlenmesi
Maruz kalan emülsiyonu bir görüntüye dönüştürmek hem kimyasalların kullanılmasını hem de zaman gerektirir. İlk olarak film, iyonları siyah gümüşe dönüştüren bir geliştirici çözeltisine yerleştirilir. Film daha sonra, kalan gümüş halojenür kristallerini ortadan kaldıran ve sadece koyu gümüşü yerinde bırakan bir sabitleyiciye yerleştirilir. Film son bir kez yıkanıp kurutulduktan sonra geriye kalana negatif denir çünkü film en çok ışık alan alanlarda karanlık, ışık almayan alanlarda ise beyazdır. Fotoğraf geliştiricileri daha sonra ışığı negatiften ve ışık seviyelerinin tersine çevrildiği fotoğraf kağıdına geçirecek ve sonuçta kameranın önündeki görüntü elde edilecek.
Renkli Film
Standart film yalnızca siyah beyaz görüntüleri yakalayabilir çünkü yalnızca aydınlık ve karanlık arasında ayrım yapabilir. Bununla birlikte, aslında bir arada üç farklı emülsiyon olan renkli film var. Her emülsiyon tabakası kimyasal olarak sadece yeşil, kırmızı veya mavi ışığa tepki verecek şekilde tasarlanmıştır ve üç tabaka bir filtre ile ayrılır. Bu filmin yarattığı üç negatif, tam renkli fotoğraflar oluşturmak için bu üç ana renk kullanılarak nihai görüntü oluşturulurken yeniden birleştirilir.
Kamera Mekaniği
Eski bir film kamerasındaki görüntü, modern bir dijital kameradaki gibi bellekte kalmak yerine gerçek bir film parçasında depolandığından, film kameralarında resim çekmek için gereken fazladan bir mekanik set bulunur. İlk olarak, ışık geçirmez bir kapta saklanan bir film rulosu kameradaki bir yuvaya yerleştirilmelidir. Bazı kameralar, işlemi başlatmak için operatörün film rulosunun ilk birkaç inçini manuel olarak açmasını gerektirir, ancak çoğu bunu otomatik olarak yapar. Resmi çekmek için deklanşöre bastığınızda, kamera filmi bir kare ilerleterek kamerayı bir sonraki çekim için hazırlar. Rulo tamamen bittiğinde, film, bazen otomatik olarak ve bazen bir düğmeye basılarak veya bir krank döndürülerek tekrar kaba geri sarılır, böylece film kameradan güvenli bir şekilde çıkarılabilir ve geliştirme için alınabilir.
