1990'ların sonunda MP3 formatı popülaritesi patladığında, geleneksel müzik endüstrisi, korsanlığın gelirlerini azaltacağından korkarak dijitale geçmek konusunda isteksizdi. MP3 çalarlar ve akıllı telefonlar müziği keşfetmenin ve edinmenin birincil yolu haline geldiğinden, tüketicilerin satın alma alışkanlıkları plak endüstrisini değişmeye zorladı.
Fiziksel ve Dijital Medya
MP3 çalar, mağazadan satın alınan kayıtlar ve CD'ler gibi fiziksel ortamların düşüşünü hızlandırdı. Tüketiciler artık müziklerini bilgisayarlarında ve MP3 çalarlarında dinleyebilmek için dijital olarak satın alıyor. 2011'den bu yana dijital müzik satışından elde edilen gelir, CD ve diğer fiziksel medya satışlarından elde edilen geliri aştı. Dijital müzik parçalarının dağıtım maliyetleri çok daha düşük olduğundan bu sektör için kötü bir haber değil, bu da girişimi çok daha karlı hale getiriyor ve dijital müzik satın alımlarındaki artış, sektörün bir bütün olarak yeniden büyümesine izin veriyor.
Korsanlık
Müzik ticareti geleneği vinil ve kaset günlerinden beri var olsa da, dijital müzik korsanlığı eskisinden çok daha kolay ve anonim hale getirdi. Dosya paylaşım ağları, İnternet kullanıcılarının dünyadaki herhangi biriyle dijital müzik ticaretini oldukça kolay bir şekilde yapmasına olanak tanır. Sahip olduğunuz bir CD'nin MP3 kopyasını çıkarmak tamamen yasaldır, ancak bu dosyaları başkalarıyla paylaşmak yasal değildir. Amerika Kayıt Endüstrisi Birliği, korsanlığın sektöre yılda milyonlara mal olduğunu iddia ediyor.
Albüm Satışları
Müzik yalnızca plaklar, kasetler ve CD'ler gibi fiziksel ortamlarda mevcut olduğunda, bireysel şarkıya karşı albüme daha fazla odaklanıldı. Dijital müzik satışları daha çok single bazlıdır ve tüketiciler tüm albümü satın almak zorunda kalmadan beğendikleri şarkıları seçip seçebilirler. Bu nedenle, dijital müzik single'larındaki satış geliri, fiziksel medyadaki single satışlarına kıyasla, toplam dijital müzik satışlarının çok daha büyük bir yüzdesidir.
abonelikler
Dijital müziğin ortaya çıkmasından önce, BMG ve Columbia House gibi müzik abonelik hizmetleri, tüketicilere indirimli olarak birkaç CD satın alma ve ardından belirli bir süre boyunca belirli sayıda albüm satın alma fırsatı vererek müzik dinleyicilerinin beğendikleri müziği satın almalarına izin verdi. tam fiyata zaman. Bu iş modeli 1990'ların ortalarında zirve yaptı ve abonelik hizmetleri tüm CD satışlarının yüzde 15'inden fazlasını oluşturdu. Bugün, bu tür abonelik hizmetlerinin manevi halefleri Spotify, Slacker Radio ve Rhapsody gibi çevrimiçi hizmetlerdir. Bu siteler, erken satın almanızı sağlayacak bir hile yerine, tüm müzik kataloglarına belirli bir aylık fiyattan erişim sağlar.
