Kamera Açılı Çekim Tanımları

Her resim bir hikaye anlatır. İster durağan bir çekim ister bir film olsun, kamera açıları o hikayenin görünümünü, hissini ve ruh halini etkiler. Fotoğrafçılar ve film yapımcıları bunu biliyor ve çalışmalarının etkisini şekillendirmek ve geliştirmek için bilinçli olarak açıları seçiyorlar. Bu açıların nasıl ve neden oluşturulduğunu bilmek, amatörlerin daha çekici resimler veya filmler yapmasına yardımcı olabilir.

Göz seviyesi

Göz seviyesindeki açı en yaygın çekimdir. Kamera, özne gerçekten merceğe baksa da bakmasa da gözlerini yukarı veya aşağı hareket ettirmeden doğrudan merceğe bakabileceği şekilde konumlandırılmıştır. Duygusal olarak nötr olarak kabul edilir ve en iyi şekilde düz, gerçeğe dayalı sunum için kullanılır.

Kuşbakışı

Bu çekim konunun tam üstünden çekilmiştir. Genellikle filmlerde bir sahnenin yerini belirlemek için bir tespit çekimi olarak kullanılırlar, ayrıca yer seviyesindeki bir görünümde diğer figürler tarafından gizlenebilecek eylemi veya nesneleri de yakalayabilirler. Bu çekimler genellikle vinçlerden veya uçaklardan yapılır. Daha düşük bütçeli amatörlerin uzun bir merdiven veya bir çatı katı ile yetinmesi gerekebilir.

Yüksek açı

Öznenin yüksekliğinin çok üstünden çekilen yüksek açılı çekim, kameranın hakimiyetini kurar. Konuyu zayıf, korkmuş veya korkmuş göstermek için kullanılır.

Düşük Açı

Öznenin göz seviyesinin altından çekilen düşük açılı çekim, yüksek açılı çekimin tam tersi izlenimini verir. Öznenin baskın veya sorumlu görünmesini sağlar.

Hollanda Eğimi

Hollanda eğimi, kameranın eğilmesiyle elde edilir, böylece ufuk artık düz olmaz. Akıllıca kullanıldığında alışılmadık veya dramatik bir bakış açısı sağlayabilir. Filmde aşırıya kaçıldığında izleyicileri rahatsız edebilir.

Bakış açısı

Daha çok anlatılarda etkili olan bakış açısı, izleyiciye aksiyonun bir karakterin gözünden gerçekleştiği izlenimini vermek için kullanılır. Bu etkiyi elde etmek için kamera, oyuncunun hareketini ve bakış açısını taklit edecek şekilde dikkatlice kontrol edilir. Örneğin, kol saatine bakan bir aktörün göz hizasındaki çekimi, bir P.O.V. saat kadranının yakın plan çekimi, görünüşe göre izleyiciye karakterin orada ne gördüğünü açıklıyor.